Z głębokim żalem zawiadamiam, że w dniu 15 listopada 2017 roku zmarł w wieku 69 lat
Ś P
dr inż. Eugeniusz Hajduczek
Gienek niestety odszedł na zawsze w nocy 15 listopada 2017 roku. Przez niemal 50 lat dzielił ze mną trudy wspólnego działania.
Straciłem Najlepszego Przyjaciela. Zawsze mnie wspierał, cieszył się mymi sukcesami, martwił kłopotami. Zawsze do ostatnich dni pomagał mi w realizacji zadań badawczych i w działaniach wydawniczych. Nigdy nie zawiódł, a można było na Nim polegać bardziej, niż na Zawiszy. Pomimo ciężkiej i stale postępującej od pół wieku rzadkiej choroby, nigdy się nie poddawał. Walczył z nią i stale pracował. Nie było innego tak wnikliwego i starannego recenzenta i redaktora. Bez Jego pomocy i światłych rad nie mogłoby powstać wiele doktoratów i habilitacji, a także książek i publikacji. Sam habilitacji nie ukończył, ze względu na już wówczas pogarszający się stan zdrowia, chociaż zakończył wszystkie niezbędne badania. Wtedy, ponad ćwierć wieku temu, zmienił też tryb pracy, na domowy, ze względu na stale pogłębiające się trudności w poruszaniu się Odszedł od nas Człowiek Niezwykły, Życzliwy i Prawy, nad podziw pracowity, pryncypialny, dociekliwy, o niezwykle szerokiej wiedzy i stale poszukujący prawdy. Pozostanie niezastąpiony. Był bardzo dzielny i pomimo wyjątkowych uciążliwości związanych z długoletnią chorobą, zawsze był pogodny, otwarty i pełen sympatii i życzliwości dla innych Ludzi. Stąd tak wiele Osób mówi o Nim tak ciepło, wyłącznie ciepło i dobrze. Ostatnio bardzo cierpiał, głównie fizycznie. Był Wielkim, niezwykle utalentowanym Uczonym, choć zawsze skromnym
Człowiekiem.
Ś.P. Dr Eugeniusz Hajduczek swoje siły i fizyczne i twórcze w pełni poświęcił nauce, którą ukochał bez reszty, wnosząc trwały wkład w historię oraz rozwój Politechniki Śląskiej i Wydziału Mechanicznego Technologicznego, od kilkudziesięciu lat do ostatnich chwil zajmując stanowisko adiunkta w Instytucie Materiałów Inżynierskich i Biomedycznych. Był Wielkim Metaloznawcą, jednym z najwybitniejszych w Polsce specjalistów w zakresie mikroskopii elektronowej i przemian fazowych w metalach i ich stopach, a zwłaszcza w stalach narzędziowych. Zgromadził spory dorobek naukowy, jako Autor i Współautor wielu publikacji naukowych, w tym także o światowym obiegu oraz podręczników akademickich i monografii naukowych, patentów i wzorów użytkowych oraz licznych prac naukowo-badawczych i projektów. Był także recenzentem i Redaktorem technicznym wielu książek i monografii, Członkiem komitetów organizacyjnych licznych konferencji naukowych, w tym mikroskopii elektronowej ciała stałego, metaloznawczych, o materiałach narzędziowych, „Advances in Materials and Processing Technologies”, a głównie „Achievements of Mechanical and Materials Engineering” AMME i „Contemporary Achievements in Mechanics, Manufacturing and Materials Science” CAM3S. Od zarania był redaktorem lub redaktorem technicznym periodyków wydawanych przez World Academy of Materials and Manufacturing Engineering, w tym „Journal of Achievements in Materials and Manufacturing Engineering”, „Archives of Materials Science and Engineering” i
„Open Access Library”.
Ś.P. Dr Eugeniusz Hajduczek urodził się 9 maja 1948 roku w Chorzowie. W latach 1955 do 1962 uczęszczał do Szkoły Podstawowej, a po jej ukończeniu kontynuował naukę w Technikum Mechanicznym w Chorzowie Batorym, uzyskując w 1967 roku tytuł technika mechanika. W latach 1967 do 1973 odbył studia wyższe na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej, uzyskując w dniu 15 marca 1973 roku z wyróżnieniem dyplom magistra inżyniera mechanika w specjalności „Metaloznawstwo i obróbka cieplna”. W dniu 22 czerwca 1982 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską pt. „Przebieg zmęczenia cieplnego stali narzędziowej do pracy na gorąco z powierzchniowymi warstwami dyfuzyjnymi”. Pracę zawodową rozpoczął 1 kwietnia 1973 roku, początkowo na stanowisku asystenta stażysty i technologa, od 1 października 1974 roku starszego asystenta, a od 1 października 1982 roku aż do Śmierci na stanowisku adiunkta, w ostatnich latach w wymiarze pół etatu. Za osiągnięcia naukowe, organizacyjne i dydaktyczne uzyskał wielokrotnie liczne nagrody, w tym indywidualne i zespołowe nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Przemysłu, a także wielokrotnie nagrody Rektora Politechniki Śląskiej. Był odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżami Zasługi, Złotym Medalem za Długoletnią Służbę oraz Odznaczeniem Zasłużony dla Politechniki Śląskiej, Srebrnym Medalem z Cyrkonią z okazji 60-lecia Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Śląskiej oraz innymi licznymi odznakami.
Pozostanie w naszej pamięci, w pamięci współpracowników i studentów, jako niedościgły wzór Człowieka i Uczonego.
Łączę się w bólu z Małżonką Iloną, która całe życie poświeciła Jemu i Rodzinie, Córkami Tanią i Justyną i Ich Rodzinami, a nade wszystko z czwórką Wnucząt, które sprawiały Mu tyle radości.
Cześć Jego Pamięci!
Prof. Leszek A. Dobrzański
Przyjaciel
